سرمایه گذاری روی بحرانهای مالی با مدل انتشار اطلاعات منفی ایجادشده درفضای بازار

ابتدا درباره تشابه بین پدیده انتشار اطلاعات منفی و خدمات بالقوه موقعیت اقتصادی در یک گروه از سرمایهگذاران و پدیده انتشار بیماری واگیر در جمعیت بحث شدهاست. با اعمال مدل انتشار اطاعات منفی القاشده که برمبنای بحث فوق بنا شده است، ارتباط بین ایجاد بحرانهای مالی و تاثیرات انتشار اطلاعات منفی را بررسی شدهاست. پارامتر متمایزکنندهای برای تعیین اینکه اطلاعات منفی بین گروهی از سرمایهگذاران بهطور گسترده پخش خواهند شد یا نه، تعیین شدهاست. همچنین مقدار بحرانی هدف را برای بحرانهای مالی معرفی شدهاست. این مدل میتواند با مقایسهی نرخ پیشبینیشدهی نظری تعداد کل سرمایهگذاران برنامهریزیشدهی بلندمدت به تعداد کل سرمایهگذاران در همان زمان بهعنوان زمان اولیه با مقدار بحرانی هدف برای بحرانهای مالی، بهطور آنی رویت کند که آیا منحنی تعداد کل سرمایهگذاران به سمت ایجاد بحرانهای مالی حرکت میکند یا به سمت امنیت بازارهای مالی پیش میرود. اگر زمانی این نرخ محاسبهشده کمتر از مقدار بحرانی هدف برای بحرانهای مالی باشد، دولتمردان میتوانند تدابیر مربوطه را برای جلوگیری از پیشروی ایجاد بحرانهای مالی اتخاذ کنند. دخالت دولتها به بازیابی اعتماد سرمایهگذاران کمک میکند بهطوریکه آنها دیگر هرگز اطلاعات منفی را برای ادامهی سرمایهگذاریشان باور نمیکنند. نتایج تحلیلهای نظری و عددی نشان میدهد که در زمانی که دولت دخالت مناسب انجام میدهد، تعداد سرمایهگذارانی که اعتقاد پتانسیل زوال وضعیت اقتصادی را حفظ میکنند و تعداد سرمایهگذارانی که برای جلوگیری از دست رفتن کسبوکار، خروج سرمایه و ترک بازارهای سرمایه میکنند، در مقایسه با حالت بدون دخالت مناسب دولت، کمتر شده است. نتایج تاثیر دولتها را بر جلوگیری از بحرانهای مالی از دید مدل انتشار اطاعات منفی القاشده را نشان میدهد، ازجمله اینکه ممانعت دولت علیه بحرانهای مالی میتواند امکان ایجاد بحرانهای مالی را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

بحران های مالی ، تعداد سرمایه گذاران ، اطلاعات منفی یا شایعه ، مدل اطلاعات تناسبی القایی