تحلیل ایمنی معابر شهری با تاکید بر نقش مکان گزینی بهینه پارکینگ ها با رویکرد AHP-GIS درکاهش حوادث ترافیکی منطقه 6 شهرداری تهران

پارکینگها به عنوان یکی از مهمترین زیرساخت های شهری نقش عمده ای در کاهش پارک حاشیه ای و روانی ترافیک ایفا می کنند.بدیهی است کاهش پارک های حاشیه ای و روان شدن ترافیک می تواند باعث افزایش ایمنی معابر که 30 درصد از کل کاربری هایشهر را تشکیل می دهد بشود بحث ارتقای ایمنی معابر شهری و ارایه راهکارها جهت کاهش هرچه بیشتر حوادث وسوانح ترافیکی و جانی از مسایل مهمی است که همواره ذهن برنامه ریزان وطراحان شهری را به خود مشغول کرده است یکی از مواردی که معمولا دربررسی سوانح ترافیکی بدان اهمیت چندانی داده نمی شود مربوط به نقش و اهمیت ایجاد پارکینگ ها در کاهش یار ترافیکی معابر ومکان گزینی بهینه آنها در راستای ارتقاء ایمنی شهروندان است. پارکینگ ه ا زمانی می توانند کارآیی لازم را داشته باشند که ازمان یابی بهینه ی فضا _ مکانی برخوردار گردند. تهران و شبکه حملونقل آن در حال حاضر با مشکل اساسی کمبود پارکینگ جهتکاربری مسکونی و سایر کاربری ها روبرو بوده و بارگذاری فعالیت ها بدون توجه به این کاربری سبب گردیده که این مساله به تدریج بعنوان یک معضل شهری خود را بروز دهد. منطقه ی شش تهران به لحاظ نقش فرامنطقه ای و عدم برخورداری از شبکه بزرگراهیعلاوه بر عبورو مرور داخلی منطقه،پذیرای حملونقل عبوری سایر مناطق نیز بوده و از طرفی دارای بالاترین کمبود پارکینگ در میان مناطق تهران ، به نسبت حمل و نقل موجود در آن و همچنین عدم مکان یابی بهینه پارکینگ های موجود میباشد.به تبع اینامر این منطقه جزء مناطق پر خطر سوانح و تصادفات ترافیکی نیز می باشد تاحدی که ایمنی در معابر شهری این منطقه به شکلیک معضل در آمده است .دراین پژوهش برآنیم تا با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بیان معضلات مربوط به کمبود پارکینگ – و ارتقاء ایمنی معابر به عنوان یکی از عوامل زمینه ساز سوانح ترافیکی در معابر شهری پرداخته و راهکارهای موثری در مکانیابیکاربری پارکینگ ارایه دهیم جهت ارایه الگوی بهینه مکانگزینی پارکینگ ها با روش تلفیقی GIS) و AHP ( به تحلیل شاخص های ارتقاء ایمنی معابر پرداخته شده در نهایت محدوده های مناسب جهت احداث پارکینگ پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

ایمنی معابر شهری ، کاربری پارکینگ ، سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS ( ، تحلیل سلسله مراتبی) A.H.P