بررسی وامکان سنجی آبیاری چمن پاسپالوم ونیجاتوم با آب دریا در نوار ساحلی

کمبود آب وبهره برداری بیش از حد مخازن زیر زمینی منجر به کاهش آب آبیاری شده است ونیاز به استفاده از آب های نامتعارف را افزایش داده است بدین منظور آزمایشی در شهرستان بوشهر ، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل 6 سطح اختلاط آب شور وشیرین (صفر 20، 40،60،100و80) در نظر گرفته شد. ارزیابی صفات نشان داد آبیاری چمن پاسپالوم توسط درصد های مختلف آب دریا به صورت تدریجی باعث می شود که رشد رویشی این گیاه تفاوتی با تیمار شاهد نداشته باشد این نتیجه تا استفاده از 80 درصد آب دریا مشاهده گردید. با کاربرد 100 درصد آب دریا رشد رویشی چمن پاسپالوم کاهش یافت . بیشترین شاخص کلروفیل برگ مربوط به چمن هایی بود که توسط آب دریا با نسبت 40 درصد آبیاری شدند همچنین میزان کلروفیل در چمن های مربوط به کرت هایی نداشت ودر یک گروه آماری قرار گرفتند با افزایش نسبت آب دریا به 80 و100 از میزان کلروفیل برگ کاسته شد. همچنین میزان کلروفیل برگ در تیمار شاهد وغلظت 20 درصد آب دریا تفاوتی با تیمارهای فوق نداشت به طور کلی می توان نتیجه گرفت که کاربرد تدریجی آب دریا به نسبت 80درصد تیمار مناسبی جهت نگهداری چمن پاسپالوم است

کلیدواژه ها:

گراس ، رشد رویشی ، کلروفیل ، شوری