آشنایی زدایی از زمان و روایت در رمان سمفونی مردگان عباس معروفی

فرمالیست نوعی نظریه و تحلیل ادبی نوین است که در نیمه دوم قرن بیستم در مسکو و پراگ به وجود آمد و اثر ادبی را جدا از زندگی شخصی، اجتماعی، اقتصادی و اعتقادات زندگی نویسنده میدانند و به آن به عنوان یک مساله زبانی کاملا صرف می-نگرند. از نظر آنان اثر ادبی یک فرم محض است و در این صورت محتوا در نظر آنان اهمیت چندانی ندارد. به عبارت دیگر به پدیدههای ادبی به عنوان مسالهی زبانشناسی مینگریستند. منتقدان مکتب ساختارگرایان روسی نگاه متفاوتی به ادبیات و آثار ادبیدارند و از نظر زبانی و نحوی و هنری آن را شایسته نقد و بررسی میدانند. از دید آنها شاهکارهای ادبی به واسطهی برجستگی - های آشکار زبانی، نحوی و هنری خود شایستگی نقد و بررسی را دارند. سمفونی مردگان به دلیل ویژگیهای خاص سبکینگارشی که عباس معروفی در این رمان استفاده کرده، یکی از برجستهترین آثار وی محسوب میشود و به دلیل چند بعدی بودن،قابلیت نقد همه جانبه را دارد. این مقاله که با روش توصیفی-تحلیلی است تلاش میکند رمان سمفونی مردگان را بر اساس نظریه فرمالیستی نقد کند. از مشخصههای فرمالیستی در این رمان میتوان به آشنایی زدایی از زمان و روایت اشاره کرد

کلیدواژه ها:

عباس معروفی ، سمفونی مردگان ، رمان ، نقد فرمالیستی ، آشنایی زدایی