استفاده از ضخامت های نانو متری پلیمرها بمنظور کنترل سوسک چهار نقطه ای حبوبات(F) Callosobruchus maculates در صنعت بسته بندی مواد غذایی

کیسه های تهیه شده از سه نوع پلیمر شفاف و قابل انعطاف PP ،PE و Cellophane در 2 ضخامت 16500 و 29000 نانومتر برای بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده واقع شدند. مرحله زیستی حشرات کامل آفت Callosobruchus (Col: Bruchidae) maculates F. به عنوان آفت هدف در اطراف کیسه های تهیه شده از پلیمرهای مذکور که محتوی دانه های حبوبات بودند قرار داده شدند و میزان نفوذ پذیری پلیمرهای با ضخامت های مذکور به آفت تعیین گردید. آزمایشات در 5 تکرار انجام گرفت و میانگین ها با نرم افزار MSTATC و T-test برای α=0/05 مقایسه گردیدند. نتایج نشان داد که بعد از گذشت 9 روز از شروع آزمایشات، کیسه های سلوفانی با ضخامت 16500 نانومتر با داشتن میانگین درصد نفوذ پذیری 0/2 ± 10/2% دارای بیشترین میزان نفوذپذیری نسبت به حشرات کامل سوسک چهار نقطه ای حبوبات می باشند در حالیکه در هیچ یک از ضخامت های کیسه های پلی پروپیلنی نفوذ پذیری صورت نگرفت . مقایسه میانگین ها نشان داد که اختلاف میزان آلودگی محصول درون کیسه های سلفونی و پلی اتیلنی با ضخامت 29000 نانومتر در سطح احتمال 5% معنادار می باشد . بنابراین کیسه های سلوفانی 16500 نانومتری نامناسبترین پلیمر برای این بسته بندی ها شناخته شدند . از طرفی بسته بندی مناسب بمنظور کنترل آفت زمانی موثر خواهد بود که محصول درون آن بدون آلودگی باشد . از این رو میزان نفوذ پذیری پلیمر مناسب (PP) به گاز فسفین (PH3) نیز مورد مطالعه قرار گرفت . بدین ترتیب گازدهی با استفاده از قرص های فسفید آلومنیوم 56 % درون مخازن خالی عایق به عبور گاز انجام گرفت . تلفات 72 ساعت پس از شروع آزمایش شمارش گردید و داده های بدست آمده با استفاده از برنامه پروبیت در نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه قرار گرفتند . نتایج نشان داد که بهترین پلیمری که می تواند با نفوذ پذیری به گاز برای بسته بندی حبوبات و سایر مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرد، پلی الفین PP با ضخامت 16500 تا 29000 نانومتر است.

کلیدواژه ها:

پلیمر ، ضخامت های نانومتری ، نفوذ پذیری ، فسفین ، Callosobruchus maculates