بررسی وابستگی دمایی ابعاد زنجیر پلی(وینیلیدن فلویورید)درحالت محلول و مذاب

به هنگام تشکیل فیلم پلیمری، شکل فضایی(صورت بندی) زنجیر پلی (وینیلیدن فلویورید) در تعیین ساختار بلور اهمیت زیادی دارد. با تعیین گرانروی ذاتی محلول یا گرانروی در سرعت برش صفر،می توان به معیاری از اندازه حجم هیدرودینامیکی زنجیر و در نهایت به احتمال دست یابی به شکل تمام ترانس صفحه ای در بلور (بلور نوع β)دست یافت. در تعیین حجم هیدرودینامیکی زنجیر درحالت محلول، از گرانروی سنج آبلهود در محدوده دمایی 25 تا 100°C و دو حلال سیکلوهگزانون ودی متیل استامید با قطبیت متفاوت استفاده شد. روند تغییرات حجم هیدرودینامیکی زنجیر پلیمر درحالت محلول با تغییر دما و تغییر حلال بیانگر اثر مستقیم قطبیت حلال و اثر معکوس دما با حجمهیدرودینامیکی زنجیر پلیمر است، به طوری که با استفاده از حلال دی متیل استامید و نیز حلال سیکلوهگزانون، به ازای افزایش دما از 25 به 100°C به ترتیب حجم هیدرودینامیکی زنجیر 38 % و%25 کاهش یافت. افت حجم هیدرودینامیکی ناشی از افزایش دمای محلول را می توان با افزایش پایداری ترمودینامیکی زنجیر پلی(وینیلیدن فلویورید) توجیه کرد. ضمن آن که کاهش شدیدتر حجم هیدرودینامیکی زنجیر پلیمر در حلال دی متیل استامید را می توان به کاهش قطبیت حلال باافزایش دما ربط داد. در بررسی تغییرات حجم هیدروینامیکی زنجیر پلیمر به کمک ریومتری مذاب،با افزایش دمای مذاب از 180 به 260°C حجم هیدرودینامیکی زنجیر پلی (وینیلیدن فلویورید) بهکمک گرانروی در سرعت برش صفر به مقدار 87 %. کاهش یافت. روند تغییر حجم هیدرودینامیکی زنجیر در حالت مذاب و نیز محلول هم خوانی دارند و با مطالعات پیشین درباره ایجاد بلور نوع β با کاهش دمای تبلور در پلی(وینیلیدن فلویورید) مطابقت دارد.

کلیدواژه ها:

پلی(وینیلیدن فلویورید) ، بلور ، حجم هیدروینامیکی زنجیر ، ریومتری ، گرانروی سنجی