نگرشی برجایگاه فرهنگ و ضوابط اخلاقی درگردشگری

درمقاله حاضرنیاز به تدوین ضوابط اخلاقی گردشگری درکشورمان مورد تاکید قرارگرفته است به همین منظور نویسنده نخست به اهمیت روزافزون گردشگری درعرصه بین الملل و همچنین بخشها سازمان ها و گروههای متعدد ذینفع و مشارکت کننده درگردشگری اشاره نموده است دراین رهگذر ضمن توجه به برخی نکات درخصوص توسعه پایدار و مفاهیم مربوط به آن تاکید شدها ست که مفهوم توسعه تنها ازدیدگاه اقتصادی موردلحاظ قرار نمی گیرد بلکه توجه اصلی درآن ایجادتغییر دررفتارآرمانها و روشی است که فرد دنیای اطراف را بازمیشناسد و نسبت به آن واکنش نشان میدهد بااستعانت ازاین دیدگاه نویسنده ضمن تاکید براینکه بروز رفتارهیا صحیح بالاخص درمقوله گردشگری درتعامل جامعه میزبان و میهمان متکی برتنظیم و تدوین ضوابط اخلاقی است نبود چنین حلقه مهمی را درگردشگری کشورمان گوشزد و خاطرنشان می سازد درخاتمه نویسنده به عنوان بدعتی دراین زمینه ضمن اشاره به تجربیات برخی ازکشورها اقدام به ارایه ضوابط اخلاقی جهان درگردشگری و نکات موردتوجه درآن مینماید