بهینه سازی باززایی و انتقال ژن به لیموترش (Citrusaurantifolia) به کمک اگروباکتریوم و ژن گزارشگر gus

لیموترش یکی از مهمترین و اقتصادیترین محصولات باغی در جنوب ایران است و نسبت بهبیماری هایی از جمله ویروس تریستیزای مرکبات (CTV)و جاروی جادوگر (WBDL)حساساست. بنابراین بهینه سازی یک سیستم باززایی و تراریزش کارآمد در این گیاه جهت بهبود واصلاح آن از طریق مهندسی ژنتیک ضروری است. به همین منظور بهینه سازی باززایی وتراریزشملی وترش با استفاده از قطعات میانگره و قطعات اپیکوتیل سفید در دو محیط کشت باززایی باغلظتهای متفاوت BAPو NAAو دو سویه مختلف اگروباکتریوم شامل LBA4404و ،EHA105و پلاسمید pBIحاوی کاست ژن gusبه صورت آزمایش های فاکتوریل در قالبطرح کاملا تصادفی در 4تکرارانجام شد. از بین دو ریزنمونه بکار رفته، ریزنمونه اپیکوتیل سفیدنسبت به میانگره کالوسزایی و باززایی بالاتری داشت ،. اما بین دو محیط کشت باززایی مورداستفاده، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین از بین دو سویه اگروباکتریوم بکار رفته در اینپژوهش، سویه EHA105به عنوان بهترین سویه اگروباکتریوم جهت تراریزش و باززاییلیموترش شناخته شدند.با استفاده ازواکنش زنجیرهای پلیمراز با آغازگرهای اختصاصی ژن gusبرروی دی. .ان ای استخراجی از تمامی گیاهان باززا شده 21شاخساره دارای این ژن بدست آمداما تنها 8شاخساره بیان این ژن را نشان دادند. همچنین عدم آلودگی ناشی از اگروباکتریوم درشاخساره های تراریخته به کمک PCRژن های اختصاصی virGتایید شد

کلیدواژه ها:

آگروباکتریوم ، انتقال ژن ، gus ژن ، لیموترش ، مهندسی ژنتیک