مروری بر پلیمرهای پیزوالکتریک، روش های قطب دهی و اندازه گیری خواص پیزوالکتریک در پلیمرهای نیمه بلوری

از مواد پیزوالکتریک، در ساخت حسگرهای پیزوالکتریک استفاده می شود. در واقع، حسگر مبدلی الکترومکانیکی است که امواج و نیروهای مکانیکی را به علامت های الکتریکی و برعکس تبدیل می کند. خاصیت پیزوالکتریک ابتدا در سرامیک ها کشف شد. اما، به دلیل نیاز به مواد پیزوالکتریک با سطح بزرگ و انعطاف پذیری زیاد در بسیاری از کاربردها و نیز قیمت نسبتا ارزان و فناوری تولید ساده پلیمرها، این مواد مطالعه شدند. حسگرها و عملگرهای پیزوالکتریک پلیمری از فرآیند پذیری مناسبی برخوردارند. این فرآیندپذیری مناسب به سبب وزن اندک، چقرمگی، قابلیت تولید در مساحت های زیاد و نیز امکان برش و ایجاد اشکال پیچیده است. از این رو، در این مقاله ابتدا خاصیت پیزوالکتریک و ویژگی های لازم برای ایجاد این خاصیت در پلیمرها (ساز و کار و مولفه های کلیدی لازم برای ایجاد پیزوالکتریسیته در پلیمرهای نیمه بلوری) بررسی و در ادامه روش های مختلف قطب دهی پلیمرهای پیزوالکتریک و نیز انواع روش های اندازه گیری پاسخ پیزوالکتریک به طور مفصب بحث می شود.