تعدد دیه در جنایت منجر به ناشنوایی کودکان (بررسی مبانی فقهی تغییر موضع قانون گذار در اصلاح قانون مجازات اسلامی)

با توجه به قاعده عدم تداخل اسباب، چنانچه جنایتی بر شنوایی شخصی وارد شود و دراثر آن، گویایی و تکلم وی از بین برود، دو دیه ثابت خواهد شد؛ اما اگر مجنی علیه نوزادی باشد که هنوز به سخن نیامده، بین فقها اختلاف نظر است. قانون گذار در قانون مجازات اسلامی مصوب 1375در ماده 453 به یک دیه و ارش حکم کرده بود؛ اما در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 از نظر خویش برگشته و در ماده 687، به دو دیه حکم کرده است. این پژوهش در صدد بررسی مبانی فقهی تغییر موضع قانون گذار می باشد.

کلیدواژه ها:

تعدد دیات ، ناشنوایی کودکان ، تداخل اسباب ، جنابت بر منافع بالقوه ، قانون مجازات اسلامی