مدیریت کیفیت هوای داخلی ساختمانهادر سیستمهایرتبهبندی ساختمان سبز

سندرم بیماری ساختمانی (SBS (مینامند. عوارض ناشی از آلودگی هوای داخل ساختمان روزبهروز بیشتر میشود و این موضوع در مورد ساختمانهای آموزشی و بخصوص مدارس به علت پایین بودن سن دانش آموزان و حساسیت بیشتر آنهادر مقابل آلودگی اهمیت بیشتری دارد.درساختمانهای اداری،کارفرماها به این نتیجه رسیدهاند که کیفیت هوای مناسب در کنار آسایش حرارتی،بهرهوری کارمندان را افزایش میدهد.ساختمانهای سبز توجه زیادی بر موضوع کیفیت زیستمحیط داخلی ساختمانکردهاند.یکی از معیارهای مهم کیفیت زیست محیط داخلی ساختمان،کیفیت هوای داخلی است و ساختمانهای سبز میکوشند تا سلامت کاربران اینگونهساختمانها را بهبود بخشند.کیفیت هوای داخلی ساختمان به دوعامل کنترل منابع آلودگی و کاهش غلظت مواد آلودهکننده بستگی دارد.کنترل منابع آلودگی خود دارای چندین بخش مانند انتخاب مصالح و مبلمان مناسب،نگهداری از سیستم HVAC در شرایط سالم،جانمایی و ملاحظات مربوط بهمعماری در رابطه با فضاهای آلودهاست.برخی از این معیارها در فاز طراحی و برخی دیگر در فاز بهرهوری و نگهداری از ساختمان، بررسی و امتیازدهیمیشوند.در این مقالهابتدا منابع آلودگی داخلی در ساختمان و عوارض آن بر انسان مطالعهمیشود و سپس راهکارهای بهبود کیفیت هوا در پنج سیستم رتبهبندی ساختمان سبزBREEAM بریتانیا،CASBEE ژاپن،Globes Green کانادا،HQEفرانسه و LEEDایالاتمتحده آمریکا موردبررسی قرار میگیرند.

کلیدواژه ها:

کیفیت هوای داخلی ، ساختمان سبز ، هوای داخل ساختمان ، سیستم رتبهبندی ، توسعه پایدار