مقایسه روشهای مختلف اجرای تونلهای ترافیکی در شهر تهران

براساس شاخصهای توسعه در مقیاس کلان، گسترش فضاهای زیرزمینی و تونلسازی به جهت محدودکردن ترافیک شهری، آلودگی صوتی، زیباسازی چشم انداز شهر و ... نوعی ضرورت محسوب میشود. افزایش روزافزون جمعیت در تهران و در نتیجه افزایش حملونقلدر آن و ترافیک زیاد شهر تهران به عنوان یک مشکل اساسی، لزوم بکارگیری روشهای حمل و نقل سریع را اجتنابناپذیر مینماید. احداث تونلهای شهری در تهران علاوه بر کاهش ترافیک، مزایای مختلف اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی را در پی خواهد داشت.تونلهای شهری به روشهای مختلفی ساخته میشوند که هریک مزایا و معایبی دارند. در این مقاله در ابتدا به معرفی تعدادی ازمهمترین تونلهای ترافیکی شهر تهران از جهت موقعیت قرارگیری، ویژگیهای ابعادی آنها مثل طول و سطح مقطع تمام شده ی تونل ونوع سازند زمینشناسی محل حفر تونل پرداخته شده و در ادامه با توضیح مشخصات ژیوتکنیکی هریک از سازندها و همچنین روشی که برای احداث هریک از تونلها درنظر گرفته شده، به نتیجهگیری راجع به انتخاب مناسبترین شیوه ی حفاری در سازند مورد نظر خواهیم رسید. به طور خلاصه، با درنظر گرفتن ژیوتکنیک محل حفاری از یک سو و روشی که برای احداث هریک از تونلها درنظر گرفته شده از سوی دیگر، و مشاهده ی نتایج نهایی از لحاظ نقاط قوت و ضعف روشهای اجرا شده، تجهیزات و زمان لازم در هر روش، روشاجرا شدهبه بحث گذاشته میشود.

کلیدواژه ها:

تونلهای شهری ، ژیوتکنیک محل حفاری ، حفاری با TBM ، حفاری مکانیزه ، روش اتریشی NATM