تحلیل شاخص های ناکارآمدی بافت تاریخی محله ارگ مشهد

توسعه سریع شهرنشینی، تاثیرات قابل توجهی بر بافت های قدیمی و تاریخی بر جای گذاشته است . هسته قدیمی و تاریخی شهرها، برای اسکان جمعیت زیادی که غالب ا مهاجران سال های اخیر می باشند، پیوسته دچار تغییر شکل شده که خود تخریب و فرسودگی بافت های مذکور را بههمراه داشته است. سیستم پویای شهر پیوسته در حال تغییر و تحول است و در این میان، با گذشت زمان مشکلاتی مانند فقر، بی سازمانی،آلودگیهای محیطی و ... چهره برخی نقاط شهر را دگرگون ساخته و رنگ و بویی متفاوت از گذشته که نشانه هایی از افول و زوال را در بر دارد بر آنها مینشاند . مسالهای که امروزه با آن روبرو هستیم، شناسایی اینگونه بافتهای شهری است که از چرخه متصل با شهر خارج و تبدیل به بافتهایی ناکارآمد شده اند. پس از انجام مطالعات نظری، با بهره گیری از روش تحقق پیمایشی و به صورت میدانی و به دنبال آن پرسشنامه ای درراستای معیارها و شاخص های اجتماعی از منظر ساکنین محله در میان جامعه آماری مشخص توزیع گردیده است، همچنین با استفاده از نرم افزار GIS و گرافیگی به تجزیه و تحلیل شاخص های مورد بررسی پرداخته شده است .نتیجه گیری در قالب معیارها و پیشنهادات اجرایی تدوین گردیده است که بیانگر اهمیت و ضرورت پرداخت به فرسودگی و ابعاد آن و راهکارهای رفع آن می باشد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی ، بافت ناکارآمد ، شاخص های فرسودگی ، محله ا