معاصر سازی محلات بر پایه اصول وشاخص های نوشهرگرایی نمونه موردی:محله ارگ مشهد

تحول در نظام اجتماعی کشور مانند رشد سریع شهرنشینی و پیشرفت تکنولوژی و صنعت به ویژه در زمینه حمل و نقل و ارتباطات الکترونیکی، جوامع شهری را با پیامدهای مثبت و منفی مواجه ساخته است. در ایران از اواخر دوره قاجار به این سو، تحولاتی در شهر روی داد که به علت عدم هماهنگی برنامه ریزی با رشد شهرنشینی، پیکره و سیمای شهرهای ایران را دچار تغییر کرد. از طرفی با توجه به اینکه محلات شهرهای اسلامی، روزگاری محل تبلور پویایی اجتماعی و اقتصادی در حیات شهری بوده اند در این بین از اهمیت محله که دارای مفهومی کهن است و یکی از مهمترین عناصر این شهرها بوده نسبت به گذشته کاسته شده است،و اکنون به سبب عدم معاصرسازی کالبد و فعالیت های موجود، با آسیب های متعددی روبرو شده اند.این پژوهش بر آن است با شناسایی اصول و مفاهیم نگرش نوشهرگرایی،وضعیت محله ارگ رابه لحاظ شاخص های آن مورد سنجش قرار دهد و از این طریق نگرشی واقع بینانه تری را نسبت به کیفیت زندگی شهروندان مسائل وامکانات موجود فراهم آورد. در این راستا به نظر میرسد با انجام این تحقیق بتوان به مجموعه ای از اصول نوشهرگرایی با هدف معاصر سازی مفهوم محله دست پیدا نمود،و همچنین به نظر می رسد شاخص های نوشهرگرایی از جمله مولفه های تاثیر گذاربرمعاصر سازی مفهوم محله می باشد. این پژوهش با توجه به هدف از نوع پژوهش های کاربردی وبنا بر ماهیت موضوع، از دو روش توصیفی و تحلیلی و پیمایشی به صورت توامان استفاده شده است. در بخش دیدگاه های نظری و مروری بر مطالعات پیشین، روش توصیفی بکار گرفته شده است. در این روش ابتدا منابع و ماخذ مکتوب استفاده شدند. در مرحله بعدابتدا داده های مورد نیاز با استفاده از مطالعات میدانی و روش مطالعاتی پیمایشی مورد سنجش و تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

پویایی ، معاصر سازی ، نوشهرگرایی ، محله ارگ.