تحلیل و ارزیابی سیاستهای توسعه در آمایش سرزمین استان آذربایجان شرقی

آمایش سرزمین بسیار دینامیکی و استاتیکی میباشد. تحقیقات به عمل آمده حاکی از آنست که نه تنها مسایل توپوگرافی و ژیوفیزیکی در آذربایجان شرقی قابل تعمق میباشد بلکه شناخت گشتاوری تحولات برای رسیدن به راهکارهای عملی و رفع تنگناها و موانع عملیات های سازه هایی چون انتقال آب شرب به تبریز و ایجاد سد شهید مدنی بر روی اجی چای و غیره ریسک خطر را تشدید نموده است.بررسی سرو تحولات آمایش سرزمین و موضوع عدم تعادلهای منطقهای، عدم استفاده از قابلیتهای سرزمینی، به عبارتی توسعه نیافتگی بخشهای وسیعی از کشور یکی از مهمترین دغدغههای برنامهریزان بوده است. در طی سالهای گذشته اقدامات گسترده چه در قالب طرحهای مطالعاتی یا تدوین قوانین و مقررات صورت گرفت، لیکن به دلایل مختلف این اقدامات عقیم مانده و کماکان موضوع آمایش سرزمین و توزیع عادلانه فعالیتها و جمعیت در پهنه سرزمین در کانون توجهات برنامهریزان و تصمیمگیران کشور قرار گرفته است. آمایش سرزمین توسعه را پدیدار مینماید، توسعه نیز در گرو پالایش مکانی و آرایش فضایی است.ما برآنیم تا تصویری پویا از تحولات برنامه ریزی های کشور با تاکید بر آمایش سرزمین منطقهای (پالایش مکانی و آرایش فضایی و میکرو آمایشی) ارایه، تا جایگاه آن در نظام برنامهریزی کشور تبیین گردد. در ادامه به صورت اجمالی مهمترین ویژگیهای عدم تعادلهای منطقهای فهرست شدهاند. در بخش آخر به تعدادی از مهمترین مسایل و مشکلاتی که در حال حاضر سیاست و برنامههای آمایش سرزمین (کلان، بخشی، خرد) با آنها مواجه هستند، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند و در بخش پایانی و پس از جمعبندی نیز راهکارهای رفع این تنگناها و مشکلات ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، تعادلهای منطقهای ، پالایش مکانی ، آرایش فضایی ، میکرو آمایش