بررسی میزان کارایی رویکرد های آموزش زبان فارسی

هریک از رویکردهای آموزش زبان فارسی با توجه به محتوایی که دارند منبع زبان فارسی را به منظور مطالعه برای فراگیران در جهت ارایه اطلاعات کمک شایانی می کنند واین متدها همچنین به نوبه ی خود در تدریس و آموزش زبانهای فارسی برای مربیان نقش عمده ای دارند که با اجرای روش ها و الگوهای این رویکردها مربیان به حل مشکلات دانش آموزان در یادگیری این زبان از جمله در زمینه ی خواندن، نوشتن، هجی کردن و ... نقش برجسته ای ایفا می کنندمربیان با استفاده از این رویکردها می توانند به اهداف مورد نظر در جریان یاددهی یادگیری به دانش آموزان که همان اموزش با تاکید بر حس پنج گانه است برسند.در مقاله حاضر که از روش کتابخانه ای و با استفاده از کتاب هاو مقالات مختلف در این حوزه تهیه شده است سعی بر آن داریم که در کنار تبیین و توضیح تیوری هریک از رویکردها به مربیان نحوه اجرای روش های این رویکردها را بیان کرده تا در جهت حل مشکلات یادگیری دانش آموزان در یک موضوع خاص راهبر مناسبی واقع شود. نتیجه حاصل از این پژوهش نشان میدهد که روش های چندحسی متضمن تصحیح مشکلات دانش آموزان با استفاده ازترکیب سیستم های حسی دانش آموز در فرآیند آموزش است، آموزش به روش چندحسی به دلیل اینکه همزمان شنیدن،دیدن، تلفظ صحیح و ردگیری با انگشت را در نظر می گیرد موجب می شود که مشکلات نوشتن دانش آموز مورد بهبود قرار گیرد. پیشنهاد می شود که سازمان آموزش و پرورش دو شیوه ی اورتون و فرنالد را در محتوای دزس های کلاسهای آموزش ضمن خدمت معلمان بگنجاند تا معلمان با این دو روش آشنا شده و در کلاس های درس خود در صورت لزوم از آنها استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

رویکرد ها ، زبان فارسی ، اختلال یادگیری ، آموزش با تاکید بر حس پنج گانه