دانش بومی و سنتهای محلی در تولید و مدیریت محصولات دامی مطالعه موردی: عشایر بخش سرابباغ، استان ایلام

دانش بومی هر قوم بخشی از سرمایه ملی است که باورها، ارزشها، دانستهها و ابزار زندگی آنها را در بر میگیرد. پافشاری بر انتقال فناوری و بی توجهی به دانش بومی نه تنها باعث تخریب رابطه انسان با محیط وی شده است، بلکه موجبات بروز خلل در برنامههایتوسعه پایدار را نیز فراهم آورده است. بر همین اساس تحقیق حاضر به تحلیل دانش بومی تولیدات دامی در روستای سرابباغ، شهرستان آبدانان میپردازد. روش انجام این تحقیق کاملا به صورت کیفی با مشارکت عملی میباشد. به جهت تولید اطلاعات،پرسشهایی به صورت شفاهی از افراد آگاه در کارکردهای مختلف صورت گرفت همچنین با مشاهده و مصاحبه حضوری با دامداران منطقه اطلاعات لازم جمعآوری گردید. نتایج این تحقیق شامل تحلیل دانش بومی گلهداران در مدیریت دام و شناخت ابعاد مختلف دانش بومی در تولید و فرآوری مشتقات شیری، همچنین تعاون و همکاری بین روستاییان و سنتها و عرف محلی مرتبط با آن می-پردازد. در نهایت میتوان بیان نمود پایداری اقتصادی معیشتی دامدارن این منطقه وابسته به مدیریت و نگهداری دام و همچنین مشتقات و فرآوردههای دامی میباشد

کلیدواژه ها:

دانش بومی ، محصولات دامی ، سنت های محلی ، بخش سرابباغ