ساختار سرمایه

بحث ساختار سرمایه به چگونگی ترکیب منابع تامین مالی شرکت، از قبیل بدهی های کوتاه مدت، اوراق قرضه، بدهی بلندمدت، سهام ممتاز و سهام عادی اشاره دارد. برخی شرکت ها هیچ برنامه ی از پیش تعیین شده ای را برای ساختار سرمایه یخود در نظر نمی گیرند و تنها به تناسب تصمیمات مالی اتخاذ شده توسط مدیریت مالی، بدون هیچ گونه برنامه ریزیمشخصی اقدام به تغییر ساختار سرمایه ی شرکت می کنند . این شرکت ها اگرچه ممکن است در کوتاه مدت به موفقیتدست یابند، اما سرانجام در تامین منابع مالی لازم برای فعالیت های خود با مشکلات عمده ای مواجه می شوند . چنین شرکتهایی ممکن است قادر نباشند استفاده ی بهینه ای از منابع موجود خود داشته باشند. در نتیجه، این واقعیت بیش از پیشمحرز می شود که یک شرکت باید ساختار سرمایه ی خود را به گونه ای برنامه ریزی نماید که قادر باشد میزان بهره وری ازوجوه را حداکثر نموده و وضعیت خود را با سهولت بیشتری با تغییر شرایط وفق دهد.ساختار سرمایه بهینه هنگامی حاصل خواهد شد که ارزش بازار هر سهم حداکثر گردد . برای تعیین ساختار سرمایه مطلوب،استفاده از سود هر سهم، نقطه ی سربسر مالی، به عنوان روشهای قابل قبول سنجش درجه ی اهرم مالی و نقطه ی بیتفاوتی، ریسک و بازده ضروری است . تعیین ساختار سرمایه بهینه در شرایط واقعی وظیفه دشواری بوده و شمول آن فراتر ازمباحث صرفا نظری است.

کلیدواژه ها:

ساختار سرمایه ، هزینه سرمایه ، سرمایه گذاری ، تامین مالی