بررسی شاخص های کیفیت محیطی در بافت فرسوده نمونه موردی محله نه پله شهرارومیه

در دهههای اخیر موضوع کیفیت محیط شهری به یک بحث تخصصی و عمومی تبدیل شده است. مفاهیم کیفیت زندگی و محیط که در واقع کنشی علیه توسعه یک بعدی اقتصادی در سطح ملی و توسعه صرفا کالبدی در مقیاس شهری است، تلاشی در جهتدستیابی به معیارهای کیفی در عرصه برنامه ریزی شهری است. در این میان بحث کیفیت در محیطهای بافت فرسوده شهری به واسطه برخورداری آن از ویژگیهایی همچون سطح بالای تراکم جمعیتی و ساختمانی و تمرکز در محیطی بعضا فاقد ارتباطی ارگانیک با ساختار شهر، دارای حساسیت و پیچیدگی مضاعفی نسبت به سایر بافتهای شهری است . پژوهش حاضر با هدف سنجش کیفیت محیط در بافتهای فرسوده و ارایه راهکارهای مناسب جهت ارتقاء شرایط کیفی این مناطق می باشد . برهمین اساس، سعی شده که با شناخت مفهوم کیفیت محیط و معیارهای تاثیرگذار بر میزان کیفیت اینگونه بافتها شناسایی گردد . شاخصهای مورد سنجش در این تحقیق مبتنی بر 15 شاخص رضایت از بهداشت محیط، امنیت محیط، دسترسی به خدمات عمومی، حمل و نقل، واحدهای مسکونی و... طبقه بندی شده است. محدوده موردمطالعه، محله نه پله از منطقه 4 شهر ارومیه میباشد که دارای بافتی ارگانیک و بسیار متراکم بوده که در مسیر تحول و دگرگونی خود به بافت فرسوده تبدیل شده است .پژوهش حاضر از نظر هدف؛ کاربردی و به لحاظ روش انجام تحقیق، توصیفی تحلیلی میباشد . بر همین اساس، تعداد 100پرسشنامه تهیه و توزیع گردید. در نهایت، اطلاعات استخراج شده از پرسشنامهها، با استفاده از آزمون کای اسکویر برای تعیین رابطه معناداری میان متغیرهای فردی و شاخصهای کیفیت محیط و همچنین از آزمون وی کرامر برای بررسی شدت همبستگی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که میزان رضایتمندی از شاخصهای امنیت، روابط اجتماعی، دسترسی به مراکز خرید در سطح بالا و در سایر شاخص ها در سطح پایینی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، کیفیت محیط ، رضایتمندی ، شهر ارومیه ، محله نه پله