بررسی نقش مشارکت شرکت های تعاونی تولید در توسعه روستایی

براساس اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، بخش تعاون یکی از بخش های اقتصادی کشور قلمداد شده و به عنوان دومین بخش اقتصادی، در جایگاه مناسب تری از بخش خصوصی قرار گرفته است. تجربه کشورهای توسعه یافته نشان می دهد تعاونی ها بهترین سازمان هایی هستند که موفق شده اند اسباب تجمع نیروهای پراکنده ومتفرق و در عین حال با استعداد و یا انگیزه را فراهم سازد. امروزه تولید محصولات کشاورزی برای تامین نیازهای غذایی جمعیت هر کشور و تامین امنیت غذایی از الزامات توسعه پایدار به شمار می آید و این رسالت اغلب بر عهده جامعه روستایی است . از این رو شناخت نظام های بهره برداری می تواند نقش تعیین کننده ای در توسعه پایدار روستایی داشته باشد. بنابراین تاکید بر تحقیق و مطالعه تعاونی تولید روستایی که یکی از بارز ترین نظام های بهره برداری کشاورزی از ارکان اصلی مطالعه توسعه پایدار نواحی روستایی کشور به شمار آید. تعاون به لحاظ اینکه بهترین عامل وارد کردن سرمایه های راکد در سطح خرد و کلان به چرخ سرمایه گذاری است، می تواند نقش موثری در پویایی اقتصاد جامعه به عهده داشته باشد. مطالعات نشان داده است که تعاون و شرکت های تعاونی در تضعیف نابرابری ها و بی عدالتی های اقتصادی-اجتماعی موثر ند. بنابراین هر چه نقش بخش تعاونی پر رنگ تر شود، میزان نابرابری و بی عدالتی های اقتصادی-اجتماعی در آن جامعه کاهش خواهد یافت. در واقع بخش تعاون در مقایسه با بخش های دولتی و خصوصی بهتر می تواند توسعه ملی مبتنی بر عدالت و مساوات را به ارمغان آورد، زیرا جوهر ذاتی این بخش بر مشارکت فعالانه داوطلبانه و علاقه مندانه مردم استوار است. روش تحقیق در این مقاله روس توصیفی است. با استفاده از مطالعات کتابخانه ای،اطلاعات مورد نیاز از مقالات و نوشته ها بخصوص از طریق اینترنت جمع آوری گردیده است.

کلیدواژه ها:

توسعه ، روستا ، شرکت های تعاونی ، مشارکت