اثر تمرین مقاومتی و مکمل ملاتونین بر هورمون رشد مردان سالمندورزشکار و غیرورزشکار

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت مقاومتی و مکمل ملاتونین بر هورمون رشد در مردان سالمند تمرین نکرده و تمرین کرده رقابتی (گروه تمرین کرده، تعداد = 8 نفر، سن 59/75±1/98 سال، قد 172/25±7/08 سانتی متر وزن 76±14/6 کیلوگرم گروه تمرین نکرده تعداد =7 نفر، سن 61/42±1/9 سال، قد 173/14±4/09 سانتی متر، وزن 79/71±8/15 کیلوگرم بود که به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنیها دو بار فعالیت مقاومتی را که شامل: پرس سینه، باز کردن زانو، کشیدن میله لت، خم کردن زانو، جلو بازو، ساق پا و پشت بازو بود را با 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه IRM و 8 تا 12 تکرار با فاصله 4 روز انجام دادند. برای اندازهگیری هورمون رشد، نمونههای خونی قبل، بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت جمعآوری شدند و با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی مورد مقایسه قرار گرفتند. برای مقایسه بین گروههای ورزشکار و غیرورزشکار از آزمون t مستقل استفاده شد p<0/05 نتایج نشان داد که میزان هورمون رشد پلاسما تنها بلافاصله پس از تمرین بین دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار معنی دار بود p=0/002 و قبل و 24 ساعت بعد از تمرین تفاوت معنی داری نداشتند. همچنین میزان تغییرات هورمون رشد در گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی داری داشتند ولی در میزان تغییرات هورمون رشد در هر گروه با مصرف مکمل ملاتونین و بدون مصرف ملاتونین تفاوت معنی داری مشاهده نشد . این یافته ها نشان دهنده نقش اصلی و قوی تر فعالیت بدنی است. فعالیت مقاومتی در سالمندان موجب افزایش معنی دار هورمون رشد و در نتیجه پیشگیری از سارکوپنی می شود.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، مکمل ملاتونین ، هورمون رشد ، سالمند