بررسی فرضیه استقلال اندام مجری از حافظه حرکتی در حرکت هماهنگی دودستینامتقارن

هدف از پژوهش حاضر بررسی فرضیه استقلال اندام مجری از حافظه حرکتی در حرکت هماهنگی دودستی نامتقارن بود. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل قلم نوری با حسگر ویژه، لپ تاپ، دستکش ویژه و مترونوم بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را دانشآموزان پسر پایه هشتم با میانگین سنی 2/41±0/13 تشکیل دادند. n=30 نفر که همگی راست دست بودند. آزمودنیها بطور داوطلبانه در پژوهش شرکت نمودند وبه طور تصادفی در سه گروه، گروه اول n=10 گروه دوم n=10 و گروه سوم n=10 قرار گرفتند. گروهها پس از پیش آزمون به مدت سه روز تمرین نموده سپس پسآزمونها به عمل میآمد. در تمرینات گروه اول نامتقارنی به معنای تفاوت در سرعت و جهت حرکت، در گروه دوم نامتقارنی به معنای تفاوت سرعت و اثر جاذبه و در گروه سوم نامتقارنی به معنای تفاوت در اندازه حرکت و اثر جاذبه بر دو دست بود. نتایج نشان داد که تمرین الگوی هماهنگی دودستی در گروه اول، هم باعث اکتساب و هم باعث انتقال مثبت حرکت دودستی نامتقارن به حالت عکس آن می شود. در گروه دوم انتقالی به حالت عکس رخ نداد و در گروه سوم انتقال به حالت معاوضه الگوها بین دو دست منفی بود. به نظر میرسد فرضیه استقلال اندام مجری از حافظه حرکتی در حرکات هماهنگی دودستی، به تفاوت در ویژگی حرکتی دو دست بستگی دارد که بین دو دست معاوضه می شود.

کلیدواژه ها:

انتقال ، هماهنگی دودستی ، دشواری تکلیف