تاثیر اسکیت درمانی بر کودکان با اختلال طیف اوتیسم

هدف از این مطالعه بررسی اثرات اسکیت درمانی بر نتایج حرکتی و ظرفیت عملکردی 1 دو پسر 7 و 10 ساله (نیما کلاس اول و سامان کلاس چهارم) مبتلا به اختلال اوتیسم است. پژوهش حاضر مطالعه تک موضوعی با خطوط مبنای چندگانه است که طی 12 هفته به صورت سه جلسه یک ساعته در هر هفته، با تمرکز بر توسعه حرکتی و مهارتی شرکتکنندگان انجام شد. نقاط دادهای چندگانه موردبررسی (الف) وفاداری و پایبندی به مداخله و (ب) نتایج حاصله از آزمونها که شامل جداول تعادلی کودکان ، زمانبندی برخاستن و رفتن ، نشستن بر روی زمین 4 شش دقیقه پیاده روی ، جدول دستیابی به هدف و آزمون هفتگی اسکیت سواری است.نتایج تحقیق نشاندهندهی ارتقای تعادل، بهبود رفتار حرکتی و ظرفیت عملکردی مرحله پس آزمون در قیاس با مرحله پیش آزمون است. بر همین اساس میتوان نتیجه گرفت که اسکیت درمانی 8مزایای مفیدی برای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به وجود می آورد و جایگزینی ارزان قیمت برای فعالیت های بدنی جمعی است.

کلیدواژه ها:

اختلال طیف اوتیسم ، اسکیت سواری ، مهارتهای حرکتی ، فعالیت بدنی ، تعادل وضعیت بدنی