تجمیع و تبدیل گازهای گلخانه ای و مازاد منطقه عسلویه به محصولات پتروشیمی

تغییرات اقلیمی یکی از مهمترین بحران های بشر در قرن حاضر است و به همین دلیل کشورها در اجلاس اعضای کنوانسیون تغییرات اقلیمی در سال 2015 در پاریس، برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه ای توافق کرده اند. در این راستا ایران نیز متعهد به کاهش 4 تا 12 درصدی میزان انتشار به نسبت شرایط ادامه وضع موجود (BAU) شده است.باتوجه به وجود مجتمعهای تولیدی مختلف در منطقه عسلویه و تولید گازهای خالص و ناخالص دی اکسید کربن، هیدروژن و نیتروژن، پس از بررسی راهکارهای مختلف استفاده از این گازهای اضافه در مجتمع های پتروشیمی، طرحی تهیه شده است که با جمعآوری و خالصسازی این گازها، آمونیاک و اوره تولید شود. براساس محاسبات انجام شده در صورت سرمایهگذاری برای جمع آوری و تبدیل این گازها میتوان تا 7300 تن آمونیاک و 9300 تن اوره در روز تولید نمود. اجرای این طرح میتواند منجر به کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن کشور در طرح های توسعه ای صنعت پتروشیمی شود و علاوه بر منافع اقتصادی حاصل از تولید محصولات پتروشیمی با هزینه تمام شده پایین تر، در راستای تعهدات ملی کاهش انتشار نیز در نظر گرفته شود. در این مقاله ضمن معرفی راهکارهای مختلف استفاده از گازهای اضافه منطقه عسلویه، راهکار انتخابی برای تولید اوره از این گازها توضیح داده شده و مقدار اثر گذاری آن در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ارزیابی می شود.

کلیدواژه ها:

دی اکسید کربن ، اوره ، آمونیاک ، گازهای گلخانه ای ، عسلویه