امکان سنجی استفاده از دیواره تونل مترو به عنوان منبع زمین گرمایی

انرژی زمین گرمایی یکی از انواع انرژی های نو و تجدید پذیر می باشد که در سال های اخیر بسیار موردتوجه قرارگرفته است. اگر منحنی تغییرات دمای زمین در اعماق در طول یک سال رسم گردد، مشاهده می شود که هرچه عمق زمین بیشتر شود، میزان تغییرات دمای زمین در طول سال دارای تغییرات کمتری خواهد بود. یکی از هزینه های اصلی و محدودکننده در استفاده از این فن آوری حفر چاه و کانال است. بنابراین می توان برای تونل هایی که در عمق بیشتر از 5 متر قرار دارند از انرژی زمین گرمایی با استفاده از پمپ های حرارتی برای مصارف سرمایش و گرمایش استفاده نمود و همچنین از آلودگی شهر کاست. در این مقاله، نحوه استحصال انرژی از ایستگاه ها و تونل مترو مورد بررسی قرار می گیرد و برای حل نمونه واقعی قطار شهری تبریز و حومه استفاده می شود. همچنین در این مقاله تاثیر سرعت سیال درون لوله ها، فاصله بین لوله ها، دمای سیال ورودی لوله و دمای زمین در میزان انتقال حرارت با زمین بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

زمین گرمایی ، مترو ، دینامیک سیالات محاسباتی