کاربرد ویژگی اختلاف زمانی سیگنال های فتوپلتیسموگرافی دو طول موجی برای تشخیص حالات فیزیولوژیکی

امروزه فتوپلتیسموگرافی به عنوان یک تکنیک بسیار مفید برای تحلیل و ارزیابی شرایط زیستی و فیزیولوژیکی بهکار می رود. روش های موجود برای تحلیل سیگنال های حاصل از این تکنیک معمولا بر اساس خواص حوزه زمان ویا فرکانس یا شکل موج این سیگنال ها کار می کنند. در طرح حاضر بجای استفاده از سیگنال تک طول موجیفتوپلتیسموگرافی رایج، از تغییرات اختلاف زمانی بین دو سیگنال فتوپلتیسموگرافی غیر همسان استفاده شدهاست و این تغییرات به عنوان ویژگی های جدید و نوآورانه مطرح گردیده است. برای این منظور ابتدا دو سیگنالفتوپلتیسموگرافی با طول موج های مختلف به طور همزمان از یک نقطه پوست ثبت شده و سپس اختلاف زمانیبین نقاط ماکزیمم این دو سیگنال در هر ضربه قلب به دست آمد. این کار طی دو آزمایش فیزیولوژیکی متفاوتانجام شده و کارایی روش پیشنهادی مورد ارزیابی قرار گرفت. این ارزیابی با استفاده از آزمون استنباطی t-test بامقدار P کمتر از 5% انجام شد. نتایج بدست آمده حاکی از این بود که اختلاف های زمانی دوسیگنال در حالاتمختلف فیزیولوژیکی تغییرات معنی داری داشت و در نتیجه می توان گفت که این ویژگی های جدید، با ضریباطمینان بسیار بالا برای ارزیابی ها و اندازه گیری های زیستی قابل استفاده می باشند.

کلیدواژه ها:

فتوپلتیسموگرافی ، دو طول موجی ، ویژگی اختلاف زمانی