طراحی بهینه پایدارساز سیستم قدرت متداول در شبکه چند ماشینه با استفاده از یک روش ترکیبی گسسته-پیوسته در حضور جبرانساز استاتیکی توان راکتیو

در این مقاله، یک روش جدید ترکیبی گسسته و پیوسته برای طرای بهینه پایدارساز سیستم قدرت چند ماشینه بیان شده است. طراحی مبتنی بر روش پیشنهاد شده داری سرعت همگرایی بالالا بوده ودر عین حال کارایی بالالایی جهتبهینهسازی دارد. اساس این روشبر مبنای یادگیری تقویتی بوده و دارای دو مرحله استکه در مرحله اول بازه بهینه تغییرات هر یک از ضرایب پایدارساز تعیین شده و در مرحله بعد مقدار بهینه هر یک از ضرایب در این بازه بهینه تعیین میشود. ازویژگیهای این روشطراحی میتوان به تعداد تکرارهای کم، مقاوم بودن ساختار پایدارساز و در نظر گرفتن تمام ویژگیهای غیر خطی سیستم تحت کنترل اشاره نمود. روش پیشنهادی در تنظیمات بهینه پارامترهایLag و Lead پایدارسازهای متداول و با کاربرد وسیع در سیستم قدرت چند ماشینه، بررسی و ارزیابی شده است و همچنین کارایی و فراگیریپایدارسازهای مبتنی بر روش پیشنهادی تحت اغتشاش های مختلف سیستم قدرت بررسی شده است. از طرفی کارایی پایدارساز پیشنهادی با دیگر پایدارساز از جمله پایدارسازهای چند بانده برای سیستم قدرت چهار ماشینه دو ناحیه ایمقایسه شده است. نتایج شبیه سازی کارایی و فراگیری پایدارساز گسسته و پیوسته را در حالت میرایی نوسانات بین ناحیه ای و محلی تحت اغتشاش های متفاوت نشان می دهد و برتری آن را در مقایسه با انواع دیگر پایدارسازها تایید میکند. از آنجا که تمامی مراحل طراحی پایدارساز به صورت عمومی بیان شده است، به راحتی میتوان آن را برای سیستمهای غیر خطی دیگر نیز استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

پایدارساز سیستم قدرت ، یادگیری تقویتی ، سیستم چند ماشینه ، اتوماتای یادگیری تقویتی گسسته ، اتوماتای یادگیری تقویتی پیوسته ، جبرانساز استاتیکی توان راکتیو