اثربخشی روش دیویس بر بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان دختر نارساخوان

هدف این پژوهش، اثربخشی روش دیویس بر بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان دختر نارساخوان پایه دوم و سوم ابتدایی بود. پژوهش از نوع آزمایشی با دو گروه(یک گروه آزمایش و یک گروه گواه) با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر نارساخوان پایه دوم و سوم ابتدایی ناحیه یک شهر کرمان بود که در سال تحصیلی 95-1394 مشغول به تحصیل بودند. به منظور انجام این پژوهش 93 نفر از دانش آموزان دختر نارساخوان ، از جامعه فوق به شیوه نمونه گیری در دسترس ، پس از اجرای آزمون هوش وکسلر کودکان(وکسلر،1974) و ازمون خواندن و نارساخوانی کرمی نوری و مرادی (1384) انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند.گروه آزمایش روش دیویس را دریافت کرد . پس از پایان مداخله ، از هر دو گروه آزمون خواندن و نارساخوانی به عمل آمد. نتایج به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که روش دیویس روش موثری برای بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان نارساخوان به نظر می رسد .

کلیدواژه ها:

روش دیویس ، عملکرد خواندن ، دانش آموزان نارساخوا ن