بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی والدین و سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر

هدف پژوهش بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی والدین و سازگاری اجتماعی اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. این پژوهش با توجه به هدف وکاربرد از نوع پژوهش کاربردی و به روش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر در 30 مرکز آموزشی شهر تهران تشکیل دادند. نمونه آماری بر اساس روش خوشه ای طبقه بندی تصادفی تعیین شد. نمونه آماری با استفاده از فرمول حجم نمونه برای جامعه نامحدود از بین والدین کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر درمراکز مرکز آموزشی استثنایی شهر تهران به تعداد 263 نفرو کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر به تعداد 260 نفر انتخاب شدند. در این تحقیق، شهر تهران به چند منطقه تقسیم و ازهرمنطقه یک مرکز بهزیستی به صورت تصادفی انتخاب گردید، به نحوی که در هر مرکز بهزیستی تعدادی از والدین وکودکان مورد پرسش قرار گرفتند . ابزارجمع آوری اطلاعات پرسشنامههای استاندارد فلمینگ و همکاران برای بررسی حمایت اجتماعی ادراک شده والدین وآزمون شخصیتی کالیفرنیا برای بررسی سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیربود. در پژوهش حاضر برای تجزیه تحلیل دادهها از نرم افزار spss استفاده شده ودر بخش توصیفی از جداول و نمودارهای توزیع فراوانی و در بخش تحلیل از آزمونهای آماری t مستقل، t زوجی و آزمون تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد ارتباط بین حمایت اجتماعی ادراک شده والدین بر سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر تاثیرمثبت و معناداری دارد به نحوی که با افزایش میزان حمایت اجتماعی ادراک شده والدین، میزان سازگاری اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر نیز افزایش پیدا می کند. همچنین هرچه سطح تحصیلی والدین افزایش پیدا کرده است ، سطح سازگاری اجتماعی کودکان نیز افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، سازگاری اجتماعی ، کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر ، والدین