اثر بخشی آموزش مداخلات ترمیمی، بر خودکارآمدی و سلامت روان مادران دارای فرزند اتیسم استان اصفهان

هدف از این پژوهش اثر بخشی آموزش مداخلات ترمیمی بر خود کارآمدی و سلامت روان مادران دارای فرزند اتیسم استان اصفهان بود. در این پژوهش که از نوع نیمه تجربی بود به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی شرر و سلامت روان SCL90 استفاده شد که هر دو پرسشنامه دارای سازه و روایی بودند. جامعه آماری پژوهش حاضر 50 نفر(25 نفر گروه گواه و 25 نفر گروه آزمایش) از مادرانی که دارای کودک اتیسم بودند،دعوت به عمل آمد.در این بررسی از نوع روش ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل کوواریانس استفاده شد. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش نشان داد که مداخلات ترمیمی بر خودکارآمدی وسلامت روان رابطه معنا داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مداخلات ترمیمی ، خودکارآمدی ، سلامت روان ، اتیسم