بررسی مقایسه ای درمان دارویی و درمان توامان دارویی و شناختی رفتاری در کاهش علایم نشانگان نارسایی توجه بیش فعالی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای درمان دارویی و درمان توامان دارویی و شناختی رفتاری در کاهش علایم نشانگان نارسایی توجه بیش فعالی انجام شد.روش بررسی: از بین 176 نفر دانش آموز پسر 13-7 ساله ارجاع شده به مرکز مشاوره اداره آموزش و پرورش شهرستان عباس آباد در سال تحصیلی 89-88 روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر مبتلا به اختلال ADHD با استفاده از مصاحبه تشخیصی روانپزشکی و پرسشنامه CSI-4 انتخاب شدند . این افراد به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره گمارش گشتند. جهت تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و نیز استنباطی شامل تحلیل کوواریانس، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون توکی نمی توان با اطمینان بیان نمود که درمان تلفیقی( دارودرمانی همراه با درمان شناختی رفتاری ) در کاهش نشانگان بالینی اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی موثرتر از دارو درمانی بوده است .نتیجه گیری: دارودرمانی و درمان شناختی رفتاری و دارودرمانی به طور توامان می توانند در درمان اختلال نارسایی توجه بیش فعالی موثر باشند؛ به کارگیری روش درمانی باید با توجه به شرایط فرد مبتلا و اهداف درمانی باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال نارسایی توجه ، بیش فعالی ، درمان دارویی ، درمان توامان دارویی و شناختی- رفتاری