تاثیر عوامل معماری پایدار بر شکل پذیری اقامت های تفریحی

در قرن بیستم ،بشر در ایجاد فرهنگ تولید ومصرف گروهی به موفقیت هایی دست یافت. پیچیده ترشدن مناسبات فردی و اجتماعی بشر و پیچیدگی نیازمندی های وی ، سبب دخالت های جدی تر او در طبیعت و در نتیجه شاهد تغییر شکل ناگهانی در آن شده که مستلزم هشدارهای ضروری می باشد. این هشدارها، از اوایل دهه شصت شدت گرفت. گرم شدن زمین، کمبود آب قابل شرب، افزایش آلودگی و ضربات روحی به انسان ها، از جمله هشدارهای تکان دهنده در جهت تداوم سلامت زندگی بشری است که در این راستا، آرزوهای بسیاری در محققان و دانشمندان ، برای حفاظت از اکوسیستم و برای دوام فرهنگی و تاریخی و بالطبع آن پایداری پدید آورد. از سال 1987 هنگامی که کمیته بروند تلند سازمان بین المللی مفهوم توسعه پایدار را مطرح نمود. پایداری به صورت جدی تر مطرح شد. پایداری لغتی است که جنبه های پیچیده ی بسیاری را شامل می شود امروزه، اغلب، لغت پایداری در جامعه مطرح است. اما معنی درست این لغت ومفاهیم آن برای معماران ،هنوز،کاملا واضح نیست. پایداری با توجه به شعایر مبنایی اش که فراگیر است و مساله حفظ زمین را هدف قرار می دهد.برای دستیابی به راهکارهای واقع بینانه و قابل اجرا از یکسو و حمایت از گوناگونی که در بطن طبیعت موجود است از سوی دیگر، رویکردهایی را توصیه می کند. هدف این تحقیق تاثیر عوامل معماری پایدار بر شکل گیری اقامتگاه های تفریحی است که ابتدا به بررسی معماری پایدار پرداخته می شود و بعد از آن با نمونه مورد ی تاثیر معماری پایدار بر شکل پذیری ساختمان توضیح داده خواهد شد روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد.نتایج به دست آمده از این پژوهش با معماری پایدار به اصطلاح رابطه انسان ، طبیعت و معماری می پردازد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، اقامتگاه های تفریحی ، نمونه موردی ، نتیجه گیری