پیشبینی خودکارآمدی بر اساس مولفه های الگوهای ارتباطی خانواده در دانشجویان دانشگاه آزاد خمینی شهر

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی خودکارآمدی بر اساس مولفه های الگوهای ارتباطی خانواده (همنوایی و گفت و شنود) در دانشجویاندانشگاه آزاد خمینی شهر انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی توصیفی- همبستگی (پیش بین) بود. نمونه مورد بررسی که به روش غیرتصادفی در دسترس، انتخاب شد شامل 120 نفر از دانشجویان دانشگاه خمینی شهر در سال 1395-1394 بودند. پرسشنامه های مورد استفاده ی محقق در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده بود. افزون برشاخص های توصیفی، برای تحلیل داده ها از آزمون ضریب رگرسیون خطی و آزمون همبستگی پیرسون با استفاده از بسته نرم افزاریSPSS23 بهره برده شده. نتایج نشان دادند مولفه های همنوایی و گفتوشنود توانایی پیش بینی معنادار مولفه خودکارآمدی را دارند.همچنین همبستگی بین همنوایی، گفت وشنود و خودکارآمدی دانشجویان نشان داد که رابطه مثبت و معنادار بین این متغیرها وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، گفت وشنود ، همنوایی ، دانشجویان