سیاست جنایی قضایی جمهوری اسلامی ایران در قبال جرایم مطبوعاتی سنتی و الکترونیکی

سیاست جنایی قضای در واقع نحوه استنباط و برداشت دستگاه قضایی از سیاست جنایی تقنینی و نحوه اعمال قوانین و مقرراتمربوطه است که البته این استنباط ها و برداشت ها در تمامی زمینه ها و مسایل در محاکم و مراجع قضایی یکسان و برابرنمی باشد. بنابراین ضرورت دارد در قالب سیاست جنایی قضایی نحوه استنباط و برداشت دستگاه قضایی در قبال جرایممطبوعاتی اعم از سنتی و الکترونیک مورد بررسی واقع شود که در این راستا علاوه بر قانون مطبوعات و قانون هیات منصفهامعان نظر به آیین دادرسی کیفری موثر در مقام خواهد بود.یکی از مباحث اصلی در موضوع آیین دادرسی کیفری، شناخت دادگاه صالح برای رسیدگی به یک جرم می باشد. جرم مطبوعاتیو نشریات الکترونیکی نیز از این قاعده کلی مستثنی نیستند؛ علی الخصوص که محاکم صالح به رسیدگی جرم مطبوعاتی بهصورت ذاتی در قانون اساسی پیش بینی شده است، اما تعارضاتی که در موضوع صلاحیت ذاتی و محلی پیش می آید باید حلو فصل گردد.بنابراین، در این مقاله تلاش می شود، سیاست قضایی جمهوری اسلامی ایران در قلمرو آیین دادرسی در مراحل تعقیب و رسیدگی،به تفکیک مورد بررسی واقع شود و از لحاظ آماری نیز تلاش می شود، سیاست قضایی در این موضوع تبیین گردد.

کلیدواژه ها:

سیاست جنایی ، سیاست جنایی قضایی ، جرم مطبوعاتی ، نشریات الکترونیکی ، مطبوعات چاپی غیرالکترونیکی ، دادگاه صالح