بررسی رابطه ی هیجان های تحصیلی با شیوه های مدیریت کلاس درس

در کلاس درس، شاهد تعاملات بین دانش آموزان با یکدیگر و معلم و دانش آموزان هستیم. آنچه مهم مینماید بررسی عوامل موثر بر این تعاملات،در جهت بهبود عملکرد آنهاست. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه دو متغیر هیجان های تحصیلی و نقش تعدیل گر شیوه های مدیریتکلاس درس است. به منظور بررسی این رابطه 130 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر همدان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفیساده انتخاب شدند و با استفاده از دو پرسشنامه ی هیجان های تحصیلی و شیوه های مدیریت کلاس درس مورد آزمون قرار گرفتند. اطلاعات بهدست آمده با استفاده از تحلیل آماری کامپیوتری و با عنایت به روش های تحلیل واریانس و همبستگی رگرسیون در فرایند محاسبه قرار گرفتند.میانگین شیوه های مدیریت کلاس درس نشان دهنده این است که از نظر دانش آموزان 2 / 59 درصد معلمان سبک مدیریتی مداخله گر و 8 / 40درصد آنان سبک تعامل گرا را در کلاس درس به کار می برند. میانگین هیجان های تحصیلی 99 / 217 است؛ هر دانش آموزی میزانی از هیجانهایتحصیلی را داراست. در این نمونه میزان هیجان های لذت از کلاس درس، امیدواری و غرور نسبت به کلاس درس در سطح بالاتری قرار گرفته اند؛بنابراین spss این دو متغیر با یکدیگر رابطه معنادار دارند. سبک مدیریت به عنوان یک متغیر تعدیل کننده می تواند موجب افزایش هیجان هایمثبت از جمله لذت از کلاس درس، امیدواری و غرور نسبت به کلاس درس شود و همچنین کاهش هیجان های منفی از جمله هیجان های خشم،اضطراب، ناامیدی و خستگی را به دنبال داشته باشد. به کار گیری سبک مدیریتی مناسب در کلاس درس نقش مهمی در میزان و نوع هیجانهایتحصیلی دانش آموزان دارد.

کلیدواژه ها:

هیجان های تحصیلی ، مدیریت ، کلاس درس