انتظام اجتماعی ونگرش به خودکشی در میان زنان جوان استان کرمانشاه

خودکشی از مصادیق بارز ناهنجاری های اجتماعی است که امروزه با توجه به پیچیده تر شدن تعاملات و ارتباطات در بیشترجوامع رو به افزایش است. با آنکه آمار خودکشی در کشور نسبت به آمارهای جهانی پایین تر است، اما این مساله در استان هایغرب کشور به ویژه در میان زنان استان کرمانشاه به طور گسترده شیوع دارد. این مقاله با تمرکز بر مفهوم نگرش بهخودکشی به عنوان یک پیش بینی کننده اقدام به خودکشی، به بررسی میزان نگرش به خوکشی و ارایه گزارش جزییات آندرمیان زنان پرداخته است. سپس با مرور مستندات آماری و پیشینه تحقیقاتی، یک سنخشناسی از خودکشی در میان زناناستان ارایه می دهد و سرانجام با الهام از چارچوب نظری، اقدام به سنجش عوامل موثر بر افزایش نگرش به خودکشیگردیده است.این تحقیق که بر روی نمونه ای 651 نفری از زنان 15 تا 30 ساله استان کرمانشاه انجام گرفته است نتایج آن نشان داد کهزنان مورد بررسی دارای اعتقاد به خودکشی نسبتا پایین، و دارای تمایل به خودکشی در حد متوسط هستند. همچنینمشخص شد که متغیرهای میزان مردسالاری در خانواده (r=.328 p=.000) ، تعصب در کنترل (r=.417, p=.000)،سنتی بودن خانواده (r=.345, p=.000) ، ازدواج اجباری (r=.263, p=.000) و خشونت خانوادگی (r= .509, p=.000) دارای رابطه مثبت با تمایل به خودکشی هستند و متغیر مشارکت در بازارکار (r=-.112 p=.044) دارایرابطه منفی با آن است، اما پس از کاربرد تکنیک تحلیل مسیر، مشخص گردید که متغیر تعصب در کنترل، سنتی بودنخانواده و مشارکت در بازار کار به ترتیب بیشترین تاثیر بر تمایل به خودکشی را دارند و متغیر مردسالاری دارای کمترینتاثیر بر آن است.

کلیدواژه ها:

نگرش به خودکشی انتظام اجتماعی ، زنان ، استان کرمانشاه