مقایسه خودبازداری، بنیان های اخلاقی و جهت گیری زندگی در والدین سازگار و ناسازگار کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهرستان نقده

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ی جهت گیری زندگی، بنیانهای اخلاقی وخود بازداری در والدین سازگار وناسازگارکودکان کم توان ذهنی آموزشپذیر می باشد. پژوهش حاضراز نوع علی – مقایسه ای بود.جامعه پژوهش را کلیه والدین دارای کودک کم توان ذهنی آموزش پذیر شهرستاننقده در بهار سال 1395 تشکیل می دادندکه از بین آنها 130 نفر(65 نفر والد سازگار و 65 نفر والد ناسازگار) به شیوه نمونه گیری در دسترسانتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از چهار پرسشنامه سازگاری بل، پرسشنامه جهت گیری زندگی، پرسشنامه خودبازداری و پرسشنامه مقیاسویژگی های اخلاقی استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین بنیانهای اخلاقی در خرده مقیاس های، اخلاق بر مبنای یادگیری (p=0/02) واخلاق برمبنای تایید دیگران(p=0/03)، و در جهت گیریزندگی (p=0/001) بین والدین سازگار وناسازگار تفاوت معنادار وجود دارد و میانگین جهت گیری زندگی والدین سازگار به صورت معنی داریبیشتر از والدین ناسازگار می باشد. در رابطه با خودبازداری، در مولفه های کنترل تکانه (p=0/05) ومراعات دیگران (p=0/005) ومسولیتپذیری (p=0/05) در والدین سازگار وناسازگار تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین کنترل تکانه ومراعات دیگران ومسولیت پذیری در والدینسازگار بیشتر از والدین ناسازگار است. براساس یافته های تحقیق نتیجه گرفته می شود که والدین ناسازگار در مقایسه با والدین سازگار خوشبینی، خودبازداری و رفتار اخلاقی کمتری را گزارش کردندکه برنامه ریزی وآموزش هایی برای افزایش میزان خوش بینی وخودبازداری ورفتارهایاخلاقی در والدین ناسازگار کودکان کم توان ذهنی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

والدین کودکان کم توان ذهنی ، جهت گیری زندگی ، بنیان های اخلاق ، سازگاری ، خودبازداری