رویکرد انسانگرایی در دیوان سنایی غزنویی

روانشناسی انسان گرایی یکی از رویکردهای جدید روانشناسی درباره انسان و ویژگی های توانایی های مثبت اوست و بعد از روانکاوی ورفتارگرایی به عنوان نیروی سوم در روان شناسی از آن یاد می شود در این مقاله که مقایسه بین اشعار دیوان سنایی غزنویی و رویکردانسان گرایی پرداخته شده است. روش پژوهش در مقاله به صورت کاملا توصیفی می باشد. هدف این پژوهش بررسی مفاهیمی مشترکیاز انسان چون: درک خود ، خودشناسی، مقاومت در برابر فشارهای زندگی، تجربیات اوج، کرامت انسان، شایستگی روح الهی، خودشکوفایی، انسان کامل، فرانیازها، ازخودگذشتگی، احساس تعهد و روابط یین فردی عمیق بین، در دیوان سنایی غزنویی و نظریه روانشناسان انسان گرایی است. یکی دیگراز مفاهیم اساسی مشترک بین روان شناسی انسانگرا و دیوان سنایی غزنویی، موضوع انسان می باشدو بیشتر اشعار سنایی غزنویی در تقویت روحیه امیدواری و تلاش و توجه ظرفیت ها و ظرافت ها و توانایی های مثبت انسان می باشد. و درآخر این مقاله نیز به نتیجه گیری بین دو دیدگاه پرداخته شده است که در هر دو دیدگاه توجه زیادی به انسان در زمینه های گوناگوناشاره شده است.

کلیدواژه ها:

صفات ، رویکرد انسان گرایی ، دیوان سنایی غزنویی ، انسان