بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر کاهش اضطراب، انگیزه پیشرفت و رضایت شغلی در بین معلمان مقطع متوسطه شهرستان کارون

هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر کاهش اضطراب، انگیزه پیشرفت و رضایت شغلی در بینمعلمان مقطع متوسطه شهرستان کارون بود.جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی معلمان مقاطع متوسطه شهرستان کارون تشکیل دادندکه نمونه گیری از بین آنها به صورت تصادفی- طبقه ای صورت پذیرفت. نمونه با استفاده از جدول مورگان مشخص شد.نمونه این تحقیقمشتمل بر400 نفر از جامعه مذکور بود.که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای استفاده شد. ابزار های پژوهشی مورداستفاده پرسشنامه های اضطراب بک، انگیزه پیشرفت هرمنس و رضایت شغلی (JDI) بود. گروه آزمایش در طول بیست جلسه ، هر جلسهبه مدت 45 دقیقه مداخله موسیقی دریافت کرد و پس از یک ماه پیگیری به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیرهو یک متغیره استفاده شد.یافتهها نشان داد با کنترل پیش آزمون بین معلمان مقطع متوسطه گروه آزمایش و گروه گواه از لحاظ اضطرابتفاوت معنی داری وجود دارد (p<0/0001 و F=6/09). به عبارت دیگر، آموزش مهارت های مثبت اندیشی با توجه به میانگین اضطرابدر معلمان گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه،موجب کاهش اضطراب گروه آزمایش شده است. میزان تاثیر یا تفاوت برابر با 0/22می باشد، از لحاظ انگیزه پیشرفت شده تفاوت معنی داری وجود دارد (p<0/012 و F=7/78). میزان تاثیر یا تفاوت برابر با 0/18می باشد،همچنین از لحاظ رضایت شغلی تفاوت معنی داری وجود دارد (p<0/007 و F=9/12. به عبارت دیگر، آموزش مهارت مثبتاندیشی با توجه به میانگین رضایت شغلی در معلمان مقطع متوسطه گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب افزایش رضایت شغلی گروه آزمایش شده است. میزان تاثیر یا تفاوت برابر با 0/30 می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های مثبت اندیشی ، اضطراب ، انگیزه پیشرفت ، رضایت شغلی