بررسی رابطه هوش هیجانی و فرسودگی شغلی در سازمان ها

امروزه در بسیاری از سازمان ها، فشارهای عصبی و روانی به درجات گوناگونی وجود دارد. یکی از پیامدهای این عوامل پدیده ی فرسودگی شغلی است . فشارهای شغلی در دراز مدت، موجب تحلیل رفتگی مقاومت بدنی و روان شناختی آدمیان شده، در نهایت به فرسودگی منتهی می شود. فرسودگی شغلی می تواند به صورت واگیر بین همکاران عمل نموده، با ایجاد اختلالات درون فردی و بین فردی منجر به اختلالات عملکردی و عمیق تر روانی و اجتماعی گردد. . فردی که دچار این عارضه است سرانجام علاقه و انگیزه اش را نسبت به شغل و کارش از دست می دهد و عملکردش از مقیاس جهانی کاهش می یابد و برای مقابله و تغیر شرایط ناتوان است. یکی از مهمترین عواملی که قادر است وقوع فرسودگی شغلی را پیش بینی کند عامل هوش هیجانی است . کسانی که از هوش هیجانی بالایی برخوردار باشند می توانند با مشکلات و چالش های زندگی بهتر سازگار شده و به گونه ای موثر به کنترل عواطف شان بپردازند .هوش هیجانی عامل متمایز کننده عملکرد سازمانی عالی و برجسته شناخته شده و نقش رو به گسترش و مهمی را در کسب و کار و عملکرد سازمانی دارد. هوش هیجانی با مدیریت عواطف و احساسات کارکنان و تسهیل تبادل احساسات مثبت بین آنان از اثرات منفی فشارهای شغلی کاسته، آنان را در برابر فرسودگی زود هنگام مقاوم می سازد. با توجه به محتمل بودن بروز فرسودگی شغلی به واسطه وجود استرس ها در محیط کار، که باعث آسیب به افراد و در نهایت کیفیت و عملکرد شغلی خواهد شد ، تحقیق پیش رو با استفاده از منابع کتابخانه ای ، به تعیین ارتباط بین هوش هیجانی به علت اهمیتش در کنترل هیجان ها و کسب موفقیت های زندگی و شغلی با فرسودگی شغلی، پرداخته است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، فرسودگی شغلی ، سازمان ، فشار عصبی ، عملکرد شغلی