تحلیل گفتمان انتقادی در تعاملات زبانی پزشک – بیماربا توجه به متغیرهای اجتماعی سن، شغل و جنسیت

این مقاله به تحلیل گفتمان انتقادی در تعاملات زبانی پزشک - بیمار با توجه متغیرهای سن، شغل و جنسیت پرداخته است. داده های آن مربوط به گفتمان پزشک و بیمار است که بصورت میدانی و از طریق ضبط مکالمات پزشک- بیمار گردآوری شده و با توجه به رویکرد انتقادی لاکلاوموف تحلیل شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که متغیرهای اجتماعی سن، شغل و جنسیت در استفاده از راهبردها و تکنیک های گفتمانی نقش به سزایی ایفا کرده است آنگونه که هژمونی و قدرت و پزشک-محوری و بیمار-محوری را نیز تحت الشعاع قرار داده است. یافته ها همچنین حاکی از آن است که با توجه به سنت و باورهای فرهنگی – مذهبی، سن باعث تغییر در گفتمان پزشک و بیمار می گردد. به علاوه، مشاغل متفاوت بیماران در نوع گفتمان آنها با پزشک نقش موثری دارد.

کلیدواژه ها:

تحلیل گفتمان انتقادی ، گفتمان پزشک- بیمار ، برجسته سازی ، سنت گرایی ، متغیرهای اجتماعی