بررسی و مطالعه نانو کامپوزیت های زمینه پلی وینیل الکل با ذرات تقویت کننده مونت موریلونیت

نانو کامپوزیت های زمینه پلیمری اخیرا بدلیل خواص منحصر بفرد و کاربرد های تجاری خاصشان بعنوان یک موضوع مهم برای تحقیق شناخته شده اند. افزودن clay به پلیمرها باعث تقویت خواص آن ها شده و ممکن است خواص مفیدی را در آن ها ایجاد کند. از جمله خواصی که با تولید PCN (polymer clay nano composite) بهبود می یابند، میتوان به خواص مکانیکی، فیزیکی، حرارتی، مقاومت در برابر خوردگی اشاره نمود. از جمله فیلرهای پرکاربرد می توان به سیلیکات های خاک رس اشاره کرد، که رایج ترین آن مونت موریلونیت (MMT )می باشد. این سیلیکات در بسیاری از کامپوزیت های پلیمری استفاده شده که به دلیل ضریب رعنایی و مساحت سطح بالا در مواد وارد شده و تقویت قابل توجهی در خواص ماده ایجاد می کند. ازطرفی مونت موریلونیت قابلیت تشکیل سوسپانسیون پایدار در آب را دارد و همین خواص آبدوستی آن، پراکندگی این لایه های سیلیکاتی معدنی در پلیمر های قابل حل در آب مانند پلی وینیل الکل(PVA) را تقویت می کند. در کل میزان پراکندگی ورقه های Clay در زمینه ی پلیمری خواص نهایی نانو کامپوزیت را مشخص می کند. در این تحقیق، مورفولوژی و خواص مکانیکی نانو کامپوزیت زمینه PVA که با روش ریخته گری محلول تهیه شده است، مورد بررسی و مقایسه قرارگرفته قرارگرفته است. نتایج حاکی از ان است که با افزودن مقدار اندکی مونت موریلونیت، در خواص مکانیکی تغییرات شگرفی ایجاد شده و چندین برابر افزایش می یابند. این تغییرات نتیجه ی پراکندگی یکنواخت ذرات مونت موریلونیت می باشند.