بررسی و ارزیابی وضعیت و گرایش مرتع در تیپ های گیاهی منطقه ی علاء سمنان

بیش از نیمی از مساحت کشور ایران را مراتع تشکیل می دهند که به عنوان بستر تحولات اقتصادی و اجتماعی ایلات و عشایر ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شناسایی پوشش گیاهی و تعیین وضعیت مرتع با استفاده از روش های شناخته شده ما را در استفاده بهینه و جلوگیری از تخریب و رعایت تعادل مورد نیاز مرتع یاری می کند. منطقه علاء سمنان به دلیل وسعت زیاد و غنای گونه ای به عنوان مرتع مورد توجه می باشد که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه با استفاده از تصاویر ماهواره-ای و سیستم اطلاعات جغرافیایی و بازدید های میدانی نقشه ی پوشش گیاهی و لیست فلوریستیک منطقه تهیه گردید و برای ارزیابی وضعیت مرتع از روش 4 فاکتوره استفاده شد. در این بررسی برای مطالعات پوشش گیاهی منطقه علا، ابتدا در وسعت 4/3907 هکتار نقشه واحدهای کاری تهیه گردید. بر مبنای فرم ها و جداول تنظیم شده درهر واحدکاری گونه های مرتعی اصلی تشکیل دهنده هر تیپ، مشخص و بر حسب غالب بودن، متوسط درصد پوشش تاجی گونه ها نسبت به تعیین نام تیپ اقدام گردید. سه تیپ گیاهی غالب درمنه، درمنه- اسفند و تاغ در این منطقه شناسایی شد. نتایج نشان داد که وضعیت مرتع در منطقه مورد مطالعه با توجه به اندازه گیری ها و برآوردها فقیر می باشد و گرایش به سمت قهقرا می رود. بنابراین در این مرتع اتخاذ شیوه های مدیریتی و همچنین نحوه ی بهره برداری از آن بسیار حایز اهمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، علاء ، سمنان ، گرایش مرتع ، وضعیت مرتع