ارزیابی آزمایشگاهی تاثیر نانوذرات آهن صفر و بقایای گیاهی در حذف آلاینده نیترات درآبخوان شهرکرد

امروزه نیترات یکی از تهدیدات بالقوه برای اکثر آبخوان ها محسوب می شود. افزایش اتکا به منابع آب زیرزمینی بدلیل خشکسالی ممتد در بخش های وسیعی از کشور، توجه بیشتری به مباحث مرتبط با آلاینده های آبخوان را می طلبد. از طرفی بنظر می رسد در اثر استفاده روزافزون از کودهای شیمیایی و حیوانی و فاضلاب های خانگی و صنعتی افزایش نیترات در منابع آب زیرزمینی به چالشی اساسی تبدیل می شود. علاوه بر تاکید بر پیشگیری از ورود آلاینده به آبخوان، گام بعدی بررسی روش های حذف آلاینده است. در این تحقیق تیمارهای مختلف نانوذرات آهن صفر در حضور ذرت خرد شده و خاک اره بر روی نمونه هایی از آبخوان شهرکرد و در مدت هفت روز میزان حذف نیترات روزانه مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج نشان داده اند که بهترین گزینه استفاده از نانوذرات آهن صفر، ذرت خرد شده و خاک اره به نسبت دو، بیست و ده است که پس از هفت روز در حدود نود وهفت درصد از نیترات را کاهش داده است. میزان کاهش نیترات در این تیمار بیش از دو و نیم برابر تیمار مشابه اما فاقد نانوذرات آهن بوده است. از این نتایج در طراحی سامانه های حذف نیترات از آبخوان می توان استفاده نمود

کلیدواژه ها:

آلاینده نیترات ، آبخوان شهرکرد ، نانوذرات آهن صفر ، حذف تیترات از آبخوان ، زمان تماس