ارزیابی فعالیت های مدیریتی در عرصه های جنگلی زاگرس مرکزی از منظر جوامع محلی

جنگل های زاگرس همواره جایگاهی ویژه برای زندگی و معیشت جوامع محلی بوده اند و مواهب این جنگل ها سبب وابستگی فراوان جنگل نشینان به منابع جنگلی شده است. این وابستگی در طول زمان زمینه ایجاد تغییرات عرصه های جنگلی را فراهم کرده و نتیجه آن تخریب فراوان این عرصه ها است. آنچه ضروری است برنامه ریزی جهت جلوگیری از تخریب بیش تر است. بنابراین ضروری است تا با مدیریت اصولی در جهت حفظ و احیا این جنگل ها اقدام شود. به دلیل ارتباط نزدیک مردم محلی با عرصه های جنگلی زاگرس، مدیریت اصولی زمانی میسر می شود که مردم و تشکل های محلی در تمام مراحل آن ایفای نقش نمایند. از این رو در این پژوهش تلاش شده تا دیدگاه جوامع محلی در مورد مدیریت و فعالیت توسعه ای مناسب و همچنین شاخص های اقتصادی- اجتماعی موثر بر میزان مشارکت مردم بررسی شود. رویکرد مورد استفاده در این پژوهش، توصیف و تحلیل کمی با بهره گیری از مصاحبه نیمه ساختار یافته بوده است. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد 80 درصد افراد بر این موضوع تاکید دارند که نقش مردم در تخریب جنگل های منطقه بسیار زیاد می باشد و تنها 8 درصد افراد سهم دولت در این تخریبات را خیلی زیاد دانسته اند. همچنین 53 درصد افراد بیان کردند که واگذاری مدیریت به مردم به دلیل وابستگی معیشت این جوامع به جنگل سبب تخریب هرچه بیش تر عرصه های جنگلی می شود. مطابق نتایج بدست آمده همبستگی معنی داری بین میزان مشارکت جوامع محلی با شاخص های اقتصادی- اجتماعی چون سن، تحصیلات، شغل، طایفه، بعد خانوار، وضعیت سکونت، درآمد، هزینه ، میزان زراعت، تعداد دام و میزان رضایت از شغل وجود دارد.

کلیدواژه ها:

جنگل های زاگرس ، جوامع محلی ، شاخص های اقتصادی- اجتماعی ، مدیریت ، مشارکت