اهمیت عوامل ارادی وغیر ارادی بر ترک شغل خود اشتغالان و دستمزد بگیران در ایران

یکی از اساسیترین و مهمترین شاخصهای کلان اقتصادی نرخ بیکاری است و یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر آن پدیده ترک شغل میباشد. کارشناسان، ترک شغل را به دو دسته ارادی (اختیاری) و غیر ارادی(غیر اختیاری) تقسیم می کنند. تحقیقات بسیاری در ارتباط با اهمی ت ترک شغل، مدت زمان بیکاری و هزینههایی که یافتن شغل جدید به دنبال دارد در دنیا انجام گرفته است؛ اما در ایران تاکنون به علل ترکشغل و تاثیر آن بر بیکاری پرداخته نشده است. بنابراین، این تحقیق به بررسی رابطه بین ترک شغل خود اشتغالان و دستمزد بگیران با علل ارادی و غیر ارادی با استفاده از داده های مقطعی سال 1385 و مدلاقتصادسنجی پروبیت برای اقتصاد ایران می پردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد که عوامل ارادی ترک شغل شامل پایین بودن درآمد، مسایل خانوادگی و مهاجرت با ترک شغل خود اشتغالان رابطه مستقیم دارد. عوامل ارادی دیگر ترک شغل مانند تحصیل یاآموزش و علل غیرارادی مانند تعطیلی دایمی محل کار، فصلی بودن کار، اخراج یا تعدیل نیرو، بازنشستگی، و به پایان رسیدن دوره خدمت وظیفه با ترک شغل خود اشتغالان رابطه معکوس دارند.

کلیدواژه ها:

ترک شغل ، عوامل ارادی و غیر ارادی ، خود اشتغالان و دستمزد و حقوق بگیران ، بازارکار ، بیکاری