هویت و کالبد بومی معماری (در راستای ساختمان های شمال ایران)

مکان، فضا، مورفولوژی بیماری از مهم ترین منابع هویت ساز هستند که تاثیر متقابل آن ها بر روی ویژگی های جامعه همواره قابل دسترسی می باشد. هرگونه هویت فردی و اجتماعی نیازمند تداوم زناشویی است که از بطن جامعه شکل می گیرد. این تداوم زمانی فو روی زیرکی گذشته معناداری وجود داشته باشد. یکی از مهم ترین منابع هویت سازی معماری و مورفولوژی شکل گرفته در راستای عناصر بومی است. در این میان هویت در راستای فرهنگ، مذهب، اقلیم و عوامل اجتماعی تعریف شده سپس شخصیت و شاکله معماری را ساخته و در طول زمان پرورش می دهد. در این پژوهش ابتدا به تعریف هویت، و انواع آن پرداخته سپس به عوامل بومی گرایی در راستای تعریف هویت می پردازد. در معماری بومی گونه های شکلی تعریف شده و آن شناسایی منطقه به عنوان یک عنصر هویت ساز مورد تحلیل قرار می گیرد نوبت با دسته بندی گونه هایی شکل 17 پلاکت خودمان هم می توان به ویژگی های خاص طراحی 30 که کاملا بر اساس عناصر هویتی منطقه تعریف می شود. کویت که به واسطه عوامل مفروض شکل گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی پوند و بر مبنای نمونه های مورد از جامعه آماری خانه های منطقه مازندران صورت پذیرفته است. فرضیه اصلی این تحقیق تاثیر عوامل هویت سازی برای پلان ساختمان های شمال کشور است.

کلیدواژه ها:

هویت ، معماری بومی ، هویت و کالبد ، الگوی پایدار