رنگبری پساب حاوی رنگزای مستقیم با استفاده از کیتوسان به عنوان پلیمر طبیعی

در این تحقیق، قابلیت رنگبری کیتوسان به عنوان پلیمر طبیعی مطالعه شد. از دستگاه های مختلفی مانند تبدیل فوریه مادونقرمز (FT-IR)، میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) و اسپکتروفوتومتر (UV-Visible) استفاده گردید. رنگزای مستقیم قرمز به عنوان رنگزای مدل انتخاب شد. عوامل موثر بر بازده رنگبری مانند مقدار جاذب، pH، نمک و غلظت اولیه رنگزا مطالعه شد. نتایج نشان داد کیتوسان دارای گروه های عاملی متفاوت مانند هیدروکسیل، آمین و گروه های کربونیل می باشد. مقدار قابل توجهی از رنگزابا افزایش جاذب حذف می شود. مقدار رنگبری با کاهش مقدار pH، افزایش می یابد. همچنین با افزایش غلظت رنگزا مقدار رنگبری کاهش مییابد. آنیونها تاثیر بازدارندگی در حذف رنگزا دارد. می توان نتیجه گرفت که کیتوسان می تواند به عنوان جاذب برای رنگبری رنگزاهای آنیونی از پساب های رنگی نساجی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کیتوسان ، پساب رنگی نساجی ، رنگبری ، پلیمر طبیعی ، جاذب