تحلیل زمانی آسایش اقلیمی- گردشگری شهرستان آوج

منطقه کوهستانی آوج با وجود جاذبههای تاریخی و طبیعی متن و ،قابلیت های زیادی در جذب گردشگر دارد و تحلیل زمانی آسایش اقلیمی در آن می تواند زمانهای مطلوب برای حضور گردشگران در منطقه را مشخص نماید. در این پژوهش سعی گردید تا با استفاده از دو شاخص متوسط دمای فیزیولوژیک و متوسط نظرسنجی پیش بینی شده ، مناسب ترین زمان با لحاظ شرایط آسایش اقلیمی برایحضور گردشگران در شهرستان آوج، مشخص شود. بدین منظور از میانگین روزانه دادههای جوی ایستگاه هواشناسی آوج )1997- 2008 )استفاده شده اس ت. نت ایج بدست آمده از بررسی عناصر اقلیمی مو ثر در شاخصهای نامبرده نشاندهنده وجود آسایش اقلیمی، از دهه اول تیر تا اواخر دهه اول مرداد است. همچنین نتایج بدست آمده از ش اخصهای متوس ط دم ای فیزیولوژی ک و متوس ط نررسنجی پیش بینی شده نیز کامال بر هم منطبق بوده و یک دیگر را تایید میکنند. طبق این نتایج از دهه دوم شهریور تا اواخر دهه دوم فروردین، تنشهای سرمایی با درجات متفاوت از اندک تا بسیار شدیددر این منطقه حاکمیت دارد و از دهه سوم فروردین به بعد از تنشهای سرمایی کاسته میشود. از اول تیر ماه تا پایان دهه اول شهریور یعنی به مدت 72 روز شرایط آسایشی حکم فرماست و تنشگرمایی در هیچکدام از فصول سال مشاهده نمیشود. بنابراین در دوره ای که در اغلب شهرهای ایران هوای بسیار گرمی حاکم است، منطقه آوج می تواند پذیرای گردشگران باشد.

کلیدواژه ها:

آسایش اقلیمی ، متوسط دمای فیزیولوژیک ، متوسط نظرسنجی پیش بینی شده ، شهرستان آوج