اثرات کودهای شیمیایی گوگرددار و فسفاته بر برخی صفات مروفولوژیکی و عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان رقم فرخ تحت شرایط کم آبیاری و آبیاری کامل

این پژوهش به منظور بررسی اثر کودهای شیمیایی فسفر و گوگرد بر رشد و عملکرد آفتابگردان (رقم فرخ)، در شرایط رطوبتی مطلوب و کم آبیاری، در قالب طرح اسپلیت فاکتوریل و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ایلام در سال 1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح آبیاری (آبیاری کامل و کم آبیاری (حذف دو بار آبیاری در مرحله رشد رویشی) و سطوح کود گوگرد (صفر، 400 کیلوگرم در هکتار) و سطوح کود فسفر (صفر، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار). نتایج نشان داد که کم آبیاری کاهش معنی داری بروی محتوای نسبی آب، ارتفاع ساقه، عملکرد بیولوژیک و وزن خشک ساقه داشت. سطوح مختلف کود فسفر برای صفات وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد پروتیین دانه و عملکرد پروتیین دانه معنی دار شدند و بالاترین مقدار این صفات از سطح 100 کیلوگرم در هکتار و پس از آن سطح 150 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. کود گوگرد برای وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد پروتیین و عملکرد پروتیین تفاوت معنی داری داشت. با توجه به نتایج این پژوهش، جهت صرفه جویی در مصرف آب، حذف دو بار آبیاری در مرحله رشد رویشی توصیه می شود. همچنین مصرف 400 کیلوگرم در هکتار کود گوگردی و 100 کیلوگرم در هکتار کود فسفر می تواند محصول و کیفیت دانه آفتابگردان را در شرایط آب و هوایی مشابه افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، عملکرد بیولوژیک ، فسفر ، گوگرد